Σε καμιά άλλη πόλη η Ιστορία δεν ανταγωνίζεται την Μυθολογία όσο στη Θεσσαλονίκη. Στην ιστορική και από κτίσεως της διαχρονική πορεία η Θεσσαλονίκη είναι η πόλη των πέντε αισθήσεων και του ενός και μόνου κυρίαρχου και ανοιχτού συναισθήματος.
Στην καθημερινότητά της πορεύεται χωρίς πυξίδα και στους ονειρικούς λογισμούς της θέλει πάντα να μας κρατάει το χέρι!
Από τον Πύργο του Τρυγωνίου ο Όλυμπος της γνέφει κάθε ηλιοβασίλεμα και ο Θερμαϊκός τη στολίζει με τους χιλιάδες νερόδρομους. Η φυγή και ο νόστος είναι άγνωστες λέξεις για τους κατοίκους της και ας γυρίζουν την πλάτη τους στη θάλασσα. Για τους Σαλονικιούς τα κτισμένα ακόμη έως σήμερα τείχη της πόλης εμπεριέχουν το άχτιστο φως που καμιά άλλη πόλη δεν έχει. Είναι το φως που ξεκινάει από το καντήλι του Αη-Δημήτρη και φωτίζει τα πρόσωπα των Μαγεμένων της. Αν την άλλοτε ευρωπαϊκή και κοσμοπολίτικη όψη της ο επισκέπτης του σήμερα δυσκολεύεται να αναγνωρίσει ας μπει στον Όσιο Δαυίδ και ας φυλλομετρήσει ένα από τα πολλά και αξιόλογα εγκόλπιά της και μετά ας βγει στο φως στα μαβιά δειλινά της, στις συνήθειες των κατοίκων της που γνωριζόμαστε ακόμη με τα μικρά μας ονόματα!